Jackson is bijna 2,5 jaar, de leeftijd waarop kinderen in België naar school gaan. Zijn we écht al op dat punt beland? Ja dus. Time flies, fun, dat verhaal. Onderwijs voor je kind zoek je uiteraard zorgvuldig uit, maar als je een kind hebt met een handicap vraagt dat nog net iets meer aandacht. Er zijn kinderen met CI’s die regulier onderwijs volgen, er zijn er die speciaal onderwijs volgen. Ik zou de keuze het liefst aan Jackson zelf laten, maar ik denk dat zijn beslissingsbevoegdheid op dit moment nog niet helemaal op punt staat (ik ben 2 en ik zeg nee…). Dus moeten wij die beslissing voor hem maken, en dat vind ik best lastig.
Emotioneel en sociaal lijkt Jackson er wel klaar voor te zijn, maar of hij een grote klas met drukke kleuters aankan, en een schoolplein met gillende kinderen. Ik houd mijn hart vast. Hij gaat nu naar een onthaalmoeder en 1 ochtend in de week naar speciale opvang voor dove en slechthorende kindjes, hij is de dynamiek van een (kleine) groep kinderen dus wel gewend. Maar als het heel druk is, of er is een kindje dat (hard) huilt, dan zoekt hij wel de rust op. Als we hem op woensdag ophalen bij de speciale opvang is hij bekaf, hij slaapt meestal al voordat we thuis zijn. Het vraagt dus veel van hem.
Ik heb geen CI’s, ik weet niet hoe moeilijk het voor hem is. Mijn oren werken gewoon. Jackson hoort elektronisch, en moet heel hard zijn best doen om te luisteren en te begrijpen wat wij zeggen of van hem vragen. We ondersteunen zoveel mogelijk met gebarentaal, en dat is ook echt nodig als er ruis op de lijn zit. En op een school is er nogal veel ruis. Op een gewone school kunnen de juffen en meesters (meestal) geen gebarentaal. En er zijn minstens 28 andere kinderen in de klas die ook aandacht vragen.
Speciaal dovenonderwijs is een optie. Dan is Jackson niet de enige met CI’s, dan leert hij gebarentaal van professionals ipv zijn ouders die hun best doen maar wiens moedertaal het niet is. Speciaal onderwijs is jammer genoeg ver van huis, dat worden dus lange dagen, met een taxibusje heen en weer. Daar breekt mijn hart van. En daar vind ik Jackson ook nog veel te jong voor.
We zijn nu dus op school onderzoek. Ik denk (hoop) dat ik het wel zal aanvoelen als we op de juiste plek zijn. Een plek waar Jackson zich thuis voelt en waar hij zichzelf kan zijn, met die gekke dopjes op zijn hoofd. En als hij ouder is, mag hij echt zelf beslissen wat hij wil. Speciaal onderwijs of regulier met eventueel extra ondersteuning.
Ik veroordeel geen enkele ouder om de beslissing die zij maken voor hun doof kind op het gebied van onderwijs. Uiteindelijk willen we allemaal het beste voor onze kinderen toch? Ik ben wel heel benieuwd naar jullie ervaringen en tips. Reageren en delen mag!
Hey,
Ikzelf werk in het buitengewoon onderwijs (met slechziende en blinde kinderen).
Op onze school zijn er ook dove en slechthorende kinderen.
Onze mening op school is dat het heel belangrijk is voor dove/slechthorende kinderen om gebarentaal te leren. Zodat ze een goede basis hebben. Nadien kunnen ze nog altijd terug naar het gewoon onderwijs.
Onze school werkt bilinguaal: gebarentaal én gesproken Nederlands.
school: Kasterlinden, Sint-Agatba-Berchem
Dank je voor je reactie. Wij proberen gebarentaal ook zo veel mogelijk aan te bieden.
Dit is inderdaad geen gemakkelijke keuze en er zijn zoveel argumenten voor en tegen. Wat ik een goede ingesteldheid vind, is dat vanuit Jackson vertrekt en niet vanuit je eigen pedagogische overtuiging. Je zou bijvoorbeeld kunnen stellen (en dat is ook een argument dat je meegeeft) dat je diversiteit belangrijk vindt. Maar zijn lichamelijk en mentale comfort lijkt mij het juiste uitgangspunt. Ik heb ervaring met BO, maar niet met dit type onderwijs. Ik weet wel dat buitengewone scholen, buitengewoon werk verrichten. En ook gewone scholen verrichten buitengewoon werk, maar ze hebben niet de juiste ondersteuning om het optimaal te doen. Ik ben ervan overtuigd dat zowel de leerkracht als de school gemotiveerd zijn om dit te doen, maar zijn ze wel uitgerust om hem het nodige pedagogische en didactische comfort te geven? Zij krijgen normaal gezien ondersteuning van BO omwille van het M-decreet, maar is deze ondersteuning wel toereikend?
Nie is ook een gigantisch slapertje en slaapt nog 3 uren in de namiddag. Ik zal Nie dus maar een halve dag naar school laten gaan. Maar voor ons is dit een gemakkelijke keuze want de school ligt op 300m van mijn deur en er is altijd opvang bij de grootouders.
Hi Kim, dank voor je reactie. We vertrekken inderdaad vanuit Jackson, hij is bepalend. Als hij zich prettig voelt dan zijn wij gerust. We bezoeken nu verschillende scholen, en waarschijnlijk zal ook hij starten met halve dagen. Op zijn eigen tempo, dan komt het vast goed!