Na 3 weken op de dovenschool, hadden we deze week een eerste feedback moment. Waarom ben ik toch altijd zenuwachtig voor die dingen? Bang voor wat ik te horen krijg? Om nogmaals een bevestiging te krijgen van wat ik al weet? Mijn kind is niet regulier. Hij heeft en zal hulp nodig hebben. Daarvoor zijn we gelukkig wel op de goede plek.

Raakt een beoordeling van je kind je harder dan een beoordeling van jezelf? In mijn geval wel. Ik heb zelf nooit stress voor een evaluatie, beoordeling of test. Maar als het over Jackson gaat ben ik kwetsbaar. Dat is waarschijnlijk een overblijfsel van die ‘slecht nieuws’ gesprekken. Mijn onbevangenheid heeft daaronder te lijden gehad. Als ook mijn rotsvast geloof dat alles altijd goed komt. Ik ben nog steeds een optimist, maar mijn vertrouwen heeft wel een flinke opdonder gekregen. Als professionals, hulpverleners of medici een uitspraak moeten doen over de ontwikkeling of toekomst van mijn zoon sta ik dus op scherp en gaan er onbewust toch allerlei alarmbellen af. Het zal ongetwijfeld iets zijn waar veel moeders zich in herkennen. Moeders van zorgkinderen in het bijzonder.

Een onschuldige opmerking van een begeleider komt bij mij al hard binnen. Als ik hoor dat zijn motoriek achterblijft, dat Jackson zich moeilijk staande houdt op de speelplaats en vaak alleen rondloopt dan breek ik vanbinnen een beetje. Gelukkig zit hij op een school waar ze dit opmerken en direct actie ondernemen. Het is ook perfect verklaarbaar gezien zijn syndroom. Zonder natuurlijk evenwicht loopt zijn motorische ontwikkeling namelijk achter, en vraagt alles veel meer energie en concentratie. Wij zien zelf ook het verschil met andere kinderen van zijn leeftijd, maar als een ander die constatering doet, voelt dat toch als een beoordeling, een conclusie, een bevestiging van zijn ‘anders’ zijn. En dat blijft me raken, keer op keer. Dat zal nooit wennen.

Het was wél fijn om te horen dat Jackson een vrolijk en betrokken jongetje is. Dat hij graag in contact is met anderen en initiatief neemt tot gesprekjes. Dat hij lange en complexe zinnen laat horen. Hij imiteert zinnetjes en gebruikt verkleinwoorden en meervouden. Zijn spraak- en taalontwikkeling gaan goed. Die bevestiging is heel fijn. Er is ook op dat gebied nog veel werk aan de winkel, maar er valt ook nog veel te behalen. En samen met Kentalis Talent gaat dat zeker lukken. Wat een ongelofelijke ploeg mensen werkt daar. Eindeloos respect. Ik ben nog altijd heel blij met onze keuze voor deze school.

En lieve Jackson, alle testen en onderzoeken in de wereld kunnen mij niet vertellen wat ik al lang weet: to me you are perfect.